ՌՈՒԲԵՆ ՀԱԽՎԵՐԴՅԱՆ

ԻՄ ՏԽՈՒՐ ՍԱՏԱՆԱ

Տե՛ս՝

Պատուհանից այն կողմ

Տերևները

Խենթի պես են պարում,

Այդ աշնան գիժ քամին է

Հարբած օրորվում:

Իմ ցուրտ սենյակում

Հիմա ոչ ոք չկա,

Միայն դու ես ինձ հետ,

Իմ տխո՛ւր սատանա,

Եվ ոչ ոք այսօր

Մեզ չի խանգարում:

Դու ես իմ բարի հոգեառը,

Ես քեզնից չեմ վախենում,

Դու, ինչպես միշտ, իմ կողքին ես,

Երբ ես մենակ եմ լինում:

Մենք

Հիմա կիջնենք ներքև,

Կքայլենք մենք

Անձրևոտ փողոցում,

Կխառնվենք մարդկանց

Սրճարանի ծխում:

Աղմուկը երբեք

Մեզ չի խանգարել,

Մենք միշտ լռությամբ ենք

Իրար հետ կիսվել,

Իմ տխո՛ւր սատանա,

Իմ տխո՛ւր սատանա:

Դու ես իմ բարի հոգեառը,

Ես քեզնից չեմ վախենում,

Դու, ինչպես միշտ, իմ կողքին ես,

Երբ ես մենակ եմ լինում:

Եվ արդեն կեսգիշերին,

Երբ տուն կբերեն իմ դիակը,

Դու ինձ ոռնա իմ մահերգը

Եվ արթնացրու բոլորին:

Դու ես իմ բարի հոգեառը,

Ես քեզնից չեմ վախենում,

Դու, ինչպես միշտ, իմ կողքին ես,

Երբ ես մենակ եմ լինում:

1979թ.