ԿՈՄԻՏԱՍ

ՍԱՐԵՐԻ ՎՐՈՎ ԳՆԱՑ

Սարերի վրով գնաց,

Յա՜ր, յա՜ր,

Արոտով, արոտով,

Յարիս կարոտով:

Իմ յարը խռով գնաց,

Յա՜ր, յա՜ր,

Մնացիր, մնացիր,

Զինվոր գնացիր:

Ո՛չ լոր էլավ, ո՛չ կաքաց,

Յա՜ր, յա՜ր,

Արոտով, արոտով,

Յարիս կարոտով.

Ձեռնես թռնելով գնաց,

Յա՜ր, յա՜ր,

Մնացիր, մնացիր,

Զինվոր գնացիր:

Ծաղիկ ես հոտով-մոտով,

Յա՜ր, յա՜ր,

Արոտով, արոտով,

Յարիս կարոտով:

Եկավ անցավ իմ մոտով,

Յա՜ր, յա՜ր,

Մնացիր, մնացիր,

Զինվոր գնացիր:

Աչքս տեսավ՝ սիրեցի,

Յա՜ր, յա՜ր,

Արոտով, արոտով,

Յարիս կարոտով:

Ու մնացի կարոտով,

Յա՜ր, յա՜ր,

Մնացիր, մնացիր,

Զինվոր գնացիր: