Ինձ թվում է միշտ՝ մեկ էլ եմ ապրել
Ես դարեր առաջ
Ու գողթան երգով ծունկի եմ չոքել
Արևի առաջ։
Ապրել ու մի օր ահեղ կռվի մեջ
Ընկել սրահար,
Եվ կորցրել է շենս մի գուսան
Ու մի սիրահար...
Եվ ապրել եմ ես ձեր կապայտի մեջ,
Իմ Կարնո սարեր,
Հոտաղ եմ եղել, մաճկալ եմ եղել
Ու հող եմ վարել։
Ապրել ու մի օր ահեղ կռվի մեջ
Ընկել սրահար,
Եվ կորցրել է գյուղս մի մաճկալ
Ու մի սիրահար..
Եվ ապրել եմ ես իմ այն սրբաքար
Քաղաքում Անի,
Զինվոր եմ եղել պարիսպների տակ
Իմ մայր ոստանի։
Ապրել ու մի օր ահեղ կռվի մեջ
Ընկել սրահար,
Եվ կորցրել է Անիս մի զինվոր
Ու մի սիրահար...