Սերըդ խեղդում էր ինձ, սերըդ խեղդում էր ինձ -
Ես թափառում էի անտեղ, անտուն,
Խուլ հառաչում էի տառապանք ու ցավից,
Ինքս արցունքների հեղեղ էի խեղդում:
Հետո տարան, ավա՜ղ, ինձ առան ու տարան
Որդեգրված որբի, տանջանքի պես,
Հիմա սերըդ կրկին խեղդում է ինձ, սե՛ր իմ,
Եվ ես կամաց-կամաց խեղդվում եմ, տե՛ս: