Դու ինձ գրկեցիր ամուր ու ամուր,
Ինչ-որ կյանք առավ երազը, սուտը,
Մեր միջև մութը ճմլվեց, ճչաց,
Եվ աչքերիս դեմ փշրվեց մութը:
Փշրվեց, ընկավ մեր ոտքերի դեմ,
Իսկ մենք նայեցինք համր ու զարմացած,
Թե ինչպես այդքան աստղեր, երազներ
Երկնքից հանկարծ շառաչել են ցած: