Համո Սահյան

ԱՅՆՊԵՍ ԵՍ ԳԱԼԻՍ

Այնպես ես գալիս, այնպես գնում,

Ով դու արարող և ավերիչ,

Որ դժվար է մարդ գլխի ընկնում՝

Բերածդ ի՞նչ էր, տարածդ ի՞նչ:

Գալիս ես որպես իրարանցում,

Եվ անց ես կենում որպես երազ.

Կյանք իմ, դու ձրի ներկայացում, —

Բայց ինչքան թանկ ես նստում վրաս: