Ախ, ո՞ւմ յա՛րն է պանդուխտ եղել.
Ո՞վ է այդքան արցունք հեղել,
Ո՞ւմ որդուն են գրկից խլել,
Ի՞նչ են երգել հայոց կանայք:
Իրենց շա՜տ են խոնարհ պահել,
Բայց թշնամուն չե՛ն խոնարհվել,
Հավատարիմ ծո՜վ են եղել
Հայոց նավին հայոց կանայք:
Մենք ձեր պարտքը ե՞րբ պիտի տանք,
Հայոց կանայք, հայոց կանայք: