Սիրեցի, յարըս տարան.
Յարա տըվին ու տարան.
-Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
Սիրտս պոկեցին, տարան:
Ցավըս խորն է, ճար չըկա,
Ճար կա, ճար անող չըկա.
-Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
Սրտացավ ընկեր չըկա:
Լա՜վ օրերըս գնացի՜ն,
Ափսո՜ս ասին, գնացի՜ն.
-Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
Սև դարդերս մնացին...