Ո՞ւմ սիրտն է հեծում մըռայլ գիշերին
Ձըմռան հողմերից ծեծվա՛ծ, տառապա՛ծ.-
Այս գայլն է թըշվառ` լեռան լանջերին
Դառն հեծեծում ցըրտահա՜ր, քաղցա՜ծ...
Մենավո՛ր, խըղճո՛ւկ, դու վիրավոր սի՛րտ,
Ես է՛լ քեզ նման մենակ եմ ու խե՛ղճ,
Մարդն էլ քեզ պես է, ո՛վ խոշտանգված սի՛րտ,
Այս ցավի, մահի սև աշխարհի մեջ:
Այս ցավի, մահի դաժան աշխարհում
Մեր բախտը մեկ է` անհույս ու թշվառ,
Իմ սիրտն էլ քեզ հետ կյանքն է անիծում,
Արի՛, լանք մեկտեղ, իմ խե՛ղճ գայլ-եղբայր...