Կուզեի լինել գարնան արեգակ,
Չքնաղ վարդերով կուրծքդ պճնեի,
Անդորր սրտիդ մեջ վառեի կրակ,
Մութ աչերիդ մեջ պայծառ շողայի:
Կուզեի լինել երգող շատրվան
Եվ երազներդ լուռ օրորեի,
Կամ թե` շողշողուն ոսկի ծիածան,
Շուշան ճակատիդ պսակ հյուսեի:
Կուզեի լինել ալիքը ծովի
Եվ ոտներիդ տակ մեղմիկ հևայի,
Կամ թե` լեռների բուրմունքը հովի,
Փարթամ մազերդ շոյելու գայի:
Կուզեի լինել երկինք աստղավառ
Քեզ, ինչպես երկրի շուրջը, պատեի
Հազար ու հազար աչքերով գոհար,
Քեզ` դյութված, արբած հավերժ նայեի: