ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱ

ՄԵ ԽՈՍԿ ՈՒՆԻՄ

Մե խոսկ ունիմ իլթիմազով, անգաճ արա, ո՛վ աչկի լուս.
Սըրտումըս ինթիզար ունիմ, քու տիսըն բարով, ա՛չկի լուս,
Աջաբ քիզ ի՞նչ գեթ իմ արի՝ կենում իս խըռով, ա՛չկի լուս.
Աշխարս աշխարով կըշտացավ, յիս քիզանից սով, ա՛չկի լուս:
 
Մակամ օչով յա՞ր չէ սիրի, էս ի՞նչ արիր, էլ ի՞նչ բան ա.
Էշխեմետ ջունուն իմ էլի, ման իմ գալի յանա-յանա.
Էս դարդեն օչով չը քաշե, վուր մե դանգին չի դիմանա.
Սիրտըս լուրի պես խորվեցիր էշխիտ կըրակով, ա՛չկի լուս:
 
Դոստիրըս դուշման շինեցիր, յադերուն ի՞նչպես դոստ անիմ.
Անցկացած օրըն չիմ տեսնում, քանի գուզե վուր ղաստ անիմ.
Աստվաձ վկա, խիստ դժվար է, գըլուխըս ի՞նչպես դուս տանիմ՝
Յիս մե փուքըր նավի նըման, քու էշխըն է՝ ծով, ա՛չկի լուս:
 
Գուզիմ բերանըս բաց անիմ, գովքըտ ասիմ թարիփի պես.
Տաս տարի է ման եմ գալիս փադիշահի շարիփի պես.
Օխտըն տարի էլ ման գու քամ սազըն ձիռիս Ղարիբի պես՝
Բութա Շահսանամըն դուն իս, էլ չունիմ օչով, ա՛չկի լուս:
 
Թեգուզ հազար դարդ ունենամ, յիս սըրտումըս ա՜հ չիմ քաշի.
Իմ հուքմի-հեքիմըն դուն իս, յիս էլ ուրիշ Շահ չիմ ասի.
Սայաթ-Նովեն ասաց. զա՛լում, յիս էն մահին մահ չիմ ասի՝
Հենչաք ըլի՝ դուն վըրես լաս մազըտ շաղ տալով, ա՛չկի լուս:

Яндекс.Метрика