Օրերը՝ շարան-շարան, գորշ, իրար նման,
Թռչում են անիմաստ ու անիրական:
Գոնե դո՛ւ, սիրելի՛ս, ինձ մի՛ մոռացիր,
Ու մեկ-մեկ, սիրելի՛ս, դու ինձ այցելի՛ր:
Օրերը՝ շարան-շարան, անիմաստ ու գորշ,
Չգրված երգի նման դատարկ, անորոշ,
Թռչում են ու փախչում ինձնից հեռու,
Գոնե դո՛ւ, սիրելի՛ս, մի՛ լքիր ինձ դու:
Դու այն օրը ասացիր՝ չես գա էլ ինձ մոտ,
Որ իմ կացարանը ցուրտ, խոնավ է, կեղտոտ,
Իսկ հիմա գիշերով դու հայտնվեցիր,
Ի՞նչ ես կանգնել-մնացել, խնդրե՛մ, նե՛րս անցիր:
Դու մենակ ես ու ազատ, չունես սահմաններ,
Ես ունեմ հարբած կիթառ և ունեմ երգեր,
Իմ փողոցայի՛ն ճնճղուկ, դու ինձ մո՛տ մնա,
Մի՛ լքիր ինձ, ի՛մ խենթուկ, իմ չա՛ր սատանա:
Օրերը՝ շարան-շարան, իրար շատ նման,
Թռչում են անիմաստ ու անիրական,
Գոնե դո՛ւ, սիսրելի՛ս, ինձ մի՛ մոռացիր,
Ու մեկ-մեկ, սիրելի՛ս, դու ինձ այցելի՛ր: