ՌՈՒԲԵՆ ՀԱԽՎԵՐԴՅԱՆ

ՄԻԱՅՆ ԴՈՒ ՉՏԽՐԵՍ

Միայն դու չտխրես ու լաց չլինես,
Օրերը տխուր կանցնեն-կգնան,
Քամիները չար, քամիները ցուրտ
Կխփեն դեմքիդ ու կհեռանան:
 
Ու մի քաղցր ձայն հեռվում կզնգա
Եվ հուշի նման քեզ այցի կգա,
Ու կղողանջի հեռվում քաղցրաձայն,
Ո՞ւր ես դու գնում, ի՛մ թափառական:
 
Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են քո ոտքերը,
Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են ճամփաները քեզանից...
 
Երգ իմ մոռացված,
Երգ իմ հեռացած,
Ես քեզ կորցրի ճամփին մոլորված,
Բայց գիտեմ, որ դու ետ կգաս կրկին,
Կլցնես սիրով իմ տխուր հոգին:
 
Իմ հոգնա՛ծ ճամփորդ, ո՞ւր ես դու գնում, 
Քայլերով մոլոր ո՞ւր ես հեռանում, 
Ո՞ւր է քեզ տանում ճամփան անսահման, 
Կա՛նգ առ վերջապես, ի՛մ թափառական:
 
Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են քո ոտքերը,
Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են ճամփաները քեզանից...

1980թ.

Яндекс.Метрика