Իսկ ծովի վրա մակույկ է լողում,
Լուսնի արահետ, փայլող ալիքներ,
Ծովափին մարդիկ ձևեր են թափում,
Հիշի՛ր՝ սա վերջին իրիկունն է մեր:
Այս կուրորտային փոքրիկ քաղաքում
Խաղում են մարդիկ մշակված դերեր,
Այստեղ իսկապես իրար չեն սիրում,
Ափսո՜ս՝ սա վերջին իրիկունն է մեր:
Դե՜, մնա՜ս բարով, քնքո՜ւշ շիկահեր,
Եղի՛ր երջանիկ, էլ չենք հանդիպի,
Մենք պետք է թռչենք տարբեր քաղաքներ,
Փողերս պրծան, արցունք մի՛ թափի:
Ծովը վաղուց է հաշիվը կորցրել
Ափին մոռացված սիրո խոսքերի,
Որքա՜ն զույգեր են այստեղ համբուրվել,
Ինչպես ափի հետ՝ ալիքը ծովի:
Կյանքը կրկնվող երազ է թվում,
Ե՛կ՝ փոխանակենք հասցեները մեր,
Արդեն գեղեցիկ բառեր ենք փնտրում,
Ափսո՜ս, սա վերջին հանդիպումն է մեր:
Իսկ ռեստորանում ջութակը հանկարծ
Ինչ որ բան հիշեց կամ էլ ափսոսաց,
Եվ ջութակի հետ կիթառը զնգաց,
Գուցե սե՞ր է սա, այլ ոչ թե արկած:
Իսկ ծովի վրա մակույկ է լողում,
Լուսնի արահետ, փայլող ալիքներ,
Ծովափին մարդիկ դերեր են խաղում,
Դե՜, մնա՜ս բարով, ծովափնյա՜ իմ սեր: