Երազանքս քեզ նման քնքուշ աղջիկ էր,
Նա ուներ խենթ փայլը աչքերիդ,
Գարնան առավոտվա պես անուշիկ էր,
Ու դեմքին՝ գաղտնիքը հայացքիդ:
Լճակի խորքում վառվում էին աստղերը,
Այնտեղ, ուր վտառներն են ձկների,
Ես այնտեղ մի պահ տեսա նրա պատկերը,
Ով ինձ խենթացրեց կեսգիշերին:
Կեսգիշե՜ր, կեսգիշե՜ր, քո գործած ուռկանը բե՛ր,
Լճակի հայելում ջրահարս է հայտնվել,
Կեսգիշե՜ր, կեսգիշե՜ր:
Երազանքս՝ իմ թաքուն երջանկությունն էր,
Որ դու այրեցիր կեսգիշերին,
Լոկ մի ճիչ, իսկ հետո լռություն էր,
Ու ցրվեց վտառը ձկների:
Լճակի խորքում մեռնում էին աստղերը,
Քամին փշրել էր լճի հայելին,
Ես այնտեղ մի պահ տեսա նրա պատկերը,
Տեսա ու կորցրի կեսգիշերին:
Կեսգիշե՜ր, կեսգիշե՜ր, քո գործած ուռկանը բե՛ր,
Լճակի հայելում սիրահար է հայտնվել,
Կեսգիշե՜ր, կեսգիշե՜ր:
Ցրվեց մշուշը, հեռացավ և հուշը,
Աստղերն անհետացան լճի խորքում,
Ես այնտեղ մի պահ տեսա նրա պատկերը,
Տեսա ու կորցրի մի գիշերում:
Կեսգիշե՜ր, կեսգիշե՜ր, քո գործած ուռկանը բե՛ր,
Լճակի հատակում մեկն ինձ սեր է գուշակել:
Կեսգիշե՜ր, կեսգիշե՜ր: