ՌՈՒԲԵՆ ՀԱԽՎԵՐԴՅԱՆ

ԻՄ ՓՈՔՐԻԿ ԸՆԿԵՐ

Իմ փոքրի՛կ ընկեր, երազկո՛տ ընկեր,

Ո՞ւր ես գնում,

Եվ ոտքերը քո, քո ոտքերը քեզ

Ո՞ւր են տանում:

Մի՞թե չեն հոգնել, մի՞թե չեն թուլացել

Քայլելուց,

Եվ աչքերը քո մի՞թե չեն փակվում

Անքուն մնալուց:

Աստղազարդ է երկինքը շենքերից վերև,

Եվ ես կքայլեմ դեռ մինչև ուշ գիշեր:

Փողոցում հիմա, բացի շներից,

Ոչ ոք չկա,

Ի՞նչ ես կորցրել դատարկ քաղաքում,

Փոքրի՛կ տղա:

Ի՞նչ ես կորցրել ու ի՞նչ ես փնտրում

Այս կողմերում,

Իմ փոքրի՛կ ընկեր, դու շրջում ես դեռ

Իմ երգերում:

Աստղազարդ է երկինքը շենքերից վերև,

Եվ ես կքայլեմ դեռ մինչև ուշ գիշեր:

Իմ ընկե՛ր միայնակ ու փոքրի՛կ ընկեր,

Տե՛ս՝ խամրել են աստղերը, գիշերն ու քո սերը

Կանցնեն շատ շուտով, կգան ուրիշ օրեր,

Հոգսերի ու տխուր մտքերի գիշերներ,

Կհիշե՞ս դու արդյոք այս գիշերը,

Գիշերը, աստղերը և փոքրիկ քո սերը,

Գիշերը, աստղերը և փոքրիկ քո սերը:

Աստղազարդ այն երկինքը ու փոքրիկ այն տղան

Ինձանից հեռացել են և արդեն էլ չկան:

1976թ.