Երբ ես կմեռնեմ, շիրիմիս վրա
Տղերքը հերթով ինձ այցի կգան,
Ասացե՛ք նրանց՝ թող չմոռանան,
Որ մի լավ հարբեն ուշ երեկոյան:
Աղջիկները թող արցունք չթափեն,
Հորիզոնական դիրքով երբ տեսնեն.
Չէ՞ որ դիրքը այդ հայտնի է նրանց,
Նրանց հուշերում ես կապրեմ պառկած:
Երբ ես կմեռնեմ, շիրիմիս վրա
Թող որ համբուրվեն աղջիկ ու տղա,
Ու երբ գինովնան սիրո համբույրից,
Թող մի երգ հիշեն իմ հին երգերից:
Ու թող թևածի Աստվածը սիրո
Եվ իմ գերեզմանն օծի սուրբ գինով,
Ու թող ծածանվեն վարսերը նրա,
Ում անունը միշտ գաղտնի կմնա:
Խորհրդային բիրտ բարքերի սև էջ,
Մենք մեզ թերթեցինք ու գտանք մեր վերջն,
Այնտեղ կարմիրով գրված էր՝ դժողք,
Ո՞ր մեղքի համար՝ չգիտեր ոչ ոք:
Բայց մենք ընտրեցինք կյանքն անապահով,
Ու տղերքի հետ դուրս ելանք բաց ծով,
Որ հավատարիմ մեր խենթ երազին
Չդառնանք երկրի հնազանդ գերին:
Թող աստված ների մեղքերն իմ որոշ,
Կյանքն իմ անհանգիստ, վարքն իմ անորոշ,
Ես նրա կամքով երգեր եմ գրել,
Փորձել երգերով մեղքերն իմ քավել:
Թող փառաբանվի անունը Նրա,
Ում երգարանից երգեր գողացա,
Կյանքի մատյանից դասերն իմ առա,
Ում ներշնչանքով թաքուն հիացա:
Երբ ես կմեռնեմ, շիրիմիս վրա
Տղերքը հերթով ինձ այցի կգան,
Ու հետո հերթով լուռ կհեռանան,
Որ հետո հավերժ ինձ ընկերանան: