ՌՈՒԲԵՆ ՀԱԽՎԵՐԴՅԱՆ

ԲԱԺԱՆՈՒՄ

Գուցե նորից մենք հանդիպենք,
Պետք չէ՛ բախտից առաջ ընկնել.
Գուցե դառնաս դու երջանիկ
Ուրիշի հետ, քնքո՜ւշ իմ սեր:
 
Դու դեռ անփորձ ես ու փոքրիկ,
Դու դեռ խաղում ես կյանքի հետ,
Երես առած պստիկ փիսի՛կ,
Քնքո՜ւշ իմ սեր:
 
Եվ ես այսօր թողնում եմ քեզ,
Դա ինձ համար այնքա՜ն դժվար է, 
Եվ ես սեղմում եմ ատամներս,
Որ չխոսեմ, բայց անհնա՜ր է:
 
Ի՛մ սեր, այսօր թողնում եմ քեզ, 
Եվ ես փակում եմ իմ աչքերը,
Որ չմատնեմ հոգուս խռովքը,
Բայց ինձ համար այնքա՜ն դժվար է 
Պահել խոսքերն այս իմ սրտում:
 
Դու ինձ ասում ես՝ կսպասեմ՝
Չիմանալով, որ դա երկար է,
Դու ինձ ասում ես՝ կսպասեմ՝
Չկարծելով, որ դա դժվար է:
 
Ու անհնար է քեզ համար,
Չէ՞ որ այնքա՜ն դու գեղեցիկ ես, 
Եվ դեռ փոքրիկ ես ու անփորձ,
Եվ կյանքը դեռ դու չգիտես:
 
Քեզ կսիրեն շատ տղաներ,
Ընտրի՛ր նրան, ով որ արժանի է, 
Իսկ ինձ համար դու կաղոթես,
Եթե երբեմն ինձ հիշես:

1967թ.

Яндекс.Метрика