Իմ այգում հիմա աշուն է:
Ես ու ծերացած իմ շունը
Հոտոտում ենք աղբակույտը անցյալի:
Շունս պոչն ուրախ շարժում է,
Աղբակույտից քաշում-հանում է
Հնացած իրեր, որ պետք չեն ոչ ոքի:
Դատարկ այգի ու մի խոնավ քամի
Եվ ծխացող կույտեր տերևների:
Դատարկ այգի ու մի խոնավ քամի
Ու ծխացող հուշերն իմ անցյալի:
Քամին՝ ցնորված ծերունին,
Շուռումուռ է տալիս աղբակույտը,
Եվ նստարանին քնած շրջմոլիկն արթնանում է:
Ափսոսանք ու սեր, ավելորդ հույսեր,
Հեռացող քայլեր իմ անցյալի:
Հուսահատ անձրև, աղբակույտ անձև,
Հին իրեր, որ պետք չեն ոչ ոքի:
Մի մաշված կոշիկ, որ չեն հագնի,
Մի անսեռ տիկնիկ՝ առանց գլխի,
Մի սև հովանոց, մի լուսանկար ու մի հայելի...
Իմ այգում հիմա աշուն է:
Ես ու ծերացած իմ շունը
Հոտոտում ենք աղբակույտը անցյալի:
Շունս պոչն ուրախ շարժում է,
Աղբակույտից քաշում-հանում է
Հնացած իրեր, որ պետք չեն ոչ ոքի: