Խոսք՝ Լյուդվիգ Դուրյանի
Երաժշտություն՝ Խաչատուր Ավետիսյանի
Դուք բարձրանուն, ով հայոց սարեր,
Հողմերի դեմ դուք միշտ անպարտ սարեր:
Ձեր լանջերին՝ ծուխն է իմ տան,
Ձեր գագաթին՝ լույսն է իմ տան,
Ինձ միշտ հարազատ, ով հայոց սարեր:
Ամեն տեղից եք դուք ինձ երևում,
Դուք միշտ երկնահաս ու միշտ վերևում:
Ձեր ուսերին դարեր ունեք,
Հազար եղբայր սարեր ունեք,
Ինձ միշտ հարազատ, ով հայոց սարեր:
Հեյ ջան, հեյ ջան, հայոց սարեր,
Հեյ ջան, հեյ ջան, ամրոց սարեր,
Դուք միշտ հպարտ, անպարտ սարեր:
Ձեր լանջերին՝ ծուխն է իմ տան,
Ձեր գագաթին՝ լույսն է իմ տան,
Ինձ միշտ հարազատ, ով հայոց սարեր: