ԿՈՄԻՏԱՍ

ԱԼԱԳՅԱԶ

Խոսք՝ Հովհաննես Հովհաննիսյանի
Ալագյազ բարձր սարին,
Ձյուն ա կիտվել կատարին.
Սարի՛ ճամփեք, բա՛ց ելեք,
Երթամ, հասնեմ իմ յարին:
 
Օ յա՜ր, օ յա՜ր,
Ա՜յ սարեր, ա՜յ սարեր,
Վա՜յ արևոտ սարեր,
Կանաչ արոտ սարեր.
Օ յա՜ր, օ յա՜ր,
Օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ,
Օ՜յ, օ՜յ, օ՜յ: 
 
Ա՜խ, իմ ճամփեն քարոտ ա,
Սիրտս էրված, յարոտ ա,
Ղարիբի օրն ըլնի սև,
Ազիզ յարի կարոտ ա:
 
Յարիս տեսա. լալիս էր,
Լալիս, գլխին տալիս էր,
Ճամփա՛ տվեք, ա՛յ սարեր,
Ձեռով արի, գալիս էր:
 
Էն ի՞նչ ղուշ ա էն քարին,
Սիրտս կաթում ա արին,
Ա՛յ իմ թառլան, թև՛ տուր ինձ,
Թռչեմ, հասնեմ իմ յարին:

Яндекс.Метрика