Խոսք՝ Հովհաննես Ղուկասյանի
Երաժշտություն՝ Կոնստանտին Օրբելյանի
Վարդի փունջ ես, գարնան շունչ ես մայր ես Երևան,
Ինձ մի վարդ տուր, մի շուշան տուր մայր ես Երևան,
Իմ սեր արի երկինքն էլ լայն անսահման,
Կեսը ինձ տամ, կեսը քեզ տամ կյանք ես Երևան:
Սիրտս գարունն է քո վարդ ես Երևան
Քաղցր է անունը քո սեր իմ Երևան:
Քո արևը քո բարևը ուր է Երևան,
Իմ սիրածը իմ փնտրածը ուր է Երևան,
Առվակ է, նա սոխակ է քո պարտեզում,
Ինձ կանչում է, ինձ տենչում է հույս է Երևան:
Թող զորանամ, թող նորանամ ես էլ Երևան,
Ախ ինչքան էլ ես հեռանամ, ոնց քեզ մոռանամ,
Ինձ հետ են շող աչքերը այս ծովերում,
Հույս հայացքդ, հույս նայվածքդ աստղ է դարերում: