Կյանքը լռում է, աղմուկը մեռնում.
Մի անծանոթ ձեռք նուրբ մթնշաղում
Անցյալն ու ներկան իրար է խառնում,
Իմ սրտում ոսկե անձրև է մաղում:
Մի քնքուշ լույս կա իմ հոգու համար-
Ամեն ինչ ունի չըմեռնող մի կյանք,
Կա խորհրդավոր դյութող մի խավար,
Ուր բախտից քաղցր են տրտունջ ու տխրանք:
Մի քաղցըր վիշտ կա անդարձ անցածում,
Վերհուշերի մեջ - մի անսուտ դրախտ,
Մի անանց վայելք, անխաբ հիացում-
Կյանքից գեղեցիկ ցնորական բախտ...