Վահան Տերյան

ԱՇՆԱՆ ԱՌԱՎՈՏՈՒ ԵՐԳԸ

Այնպես անլույս է այսօր
Առավոտս լուսացել,-
Սիրտս հիվանդ ու անզոր
Անլուսությամբ է լցրել…
 
Մութ է հոգիս հոգնաբեկ,
Թախիծով լի և անհույս.-
Հրաշքով դու այսօր եկ,
Ժպտա՛, որպես արշալույս:
 
Հողմ ու անձրև շարունակ
Իմ լուսամուտն են ծեծում,-
Մի՛ թողնիր ինձ միայնակ
Անսահման այս կսկիծում...

Яндекс.Метрика