Վահագն Դավթյան

ՔԱՐ է ՈԻ ԼՈԻՑՍ

Քար է ու լույս, 
Լույս է ու քար...
 
Խելակորույս 
Ու խելագար՝ 
Քարը ելնում, 
Երկինք սուրում, 
Բիրտ շուրթերով 
Լույսն համբուրում, 
Փշրվում է 
Վիհերն ի վար...
 
Քար է ու լույս, 
Լույս է ու քար...

1978թ.

Яндекс.Метрика