Վահագն Դավթյան

***

Արագածն է այնտեղ, այնտեղ՝ Արան, 
Այնտեղ արշալույսն է լեռնաշխարհի...
Նա մաքուր է, որպես ապաշխարանք, 
Գեղեցիկ է, որպես սիրո թախիծ:
 
Արագածն է այնտեղ, այնտեղ՝ Արան,
Բոցկլտում է այնտեղ ծաղիկ մի հուր...
Նա կապույտ է, որպես աղոթարան, 
Գեղեցիկ է, որպես լուսաստղը լուրթ:
 
Արագածն է այնտեղ, այնտեղ՝ Արան,
Այնտեղ հասկն է ցոլում՝ ճակատը բաց, 
Նա խոնարհ է, որպես խիղճը արյան, 
Գեղեցիկ է , որպես մանուկ Աստված:
 
Արագածն է այնտեղ, այնտեղ՝ Արան,
Հրախաղ է այնտեղ, լույսի ալիք...
Իմ հայրենի՛ք, իմ խաչ, իմ քարավան, 
Իմ արշալույս, իմ հասկ ու իմ ծաղիկ:

1982թ.

Яндекс.Метрика