Ռազմիկ Դավոյան

***

Տերևը ընկնում է:

Լուսինը հեռանում է ձանձրույթով:

Եվ մարում են արդեն իմ ուժերը:

Ինձ կորցնելը հեշտ է քեզ համար,

Միայն թե... չկորցնես այս գիշերը: