Մետաքսե

ԵՍ ՈՒ ԴՈՒ

Բախտավոր եմ ես, որ ձմռան կեսին
Փարվել է հոգուս արևի մի շող,
Ու թրթռում է քո սիրո մասին
Հաճելի մի դող:
 
Բախտավոր եմ ես, որ ձյուն-ձմեռով
Աստղերով լի է գիշերն աչքերիս,
Որ փաթիլ-փաթիլ հյուսում են գորով
Ու սիրո թավիշ:
 
Բախտավոր եմ ես, որ ճերմակ ցրտին
Շառագունել եմ քո սիրո վախով,
Ու բոցկլտում եմ կարոտիդ չորս դին
Արցունքի շաղով:
 
Բախտավոր եմ ես, որ սարսում է ինձ
Պարուրված սրտիս շոգը կենսատու,
Թե ի՜նչ հրաշք ենք շահում իրարից,
Գիտենք ես ու դու...

Яндекс.Метрика