Ես մի հասարակ մարդ եմ աստղասեր,
Ուզում եմ պատմել իմ լսածն իրավ,
Որ հողագնդի թանկ հրթիռը մեր,
Լուսնից առաջին իր համբույրն առավ:
Երբ աշխարհով մեկ կանչում էր նրան,
Մերթ աչքով անում, շտապում խանդոտ,
Լուսինը սիրուց տենչում էր միայն,
Թե ե՞րբ է գալու, հյուր մնա իր մոտ...