Ինչի՞ց է որ Հայաստանում
Ջրերը չեն հանգստանում,
Այլ քարե-քար ընկած այսպես,
Հնուց ի վեր, գժվածի պես,
Շառաչում են կիրճերն ի վար,
Եվ ճչում են տագնապահար:
-Ինչպե՞ս, ինչպե՞ս հանգստանան
Երբ հայրենի լեռների մեջ
Նրանք չունեն ապաստարան...
Եվ գնում են ապաստանում
Հեռու՜-հեռու՜ տափաստանում: