Արամայիս Սահակյան

ՈՒՍՈՒՑԻՉՆԵՐ, ԽՈՆԱՐՀՎՈՒՄ ԵՄ ՁԵՐ ԱՌՋԵՎ

Ի՞նչ կմնար մարդկությունից, տե՜ր աստված,
Թե չունենար ուսուցիչներ, դպրոցներ:
Ահա ինչու՝ ամբողջ հոգով և սրտանց -
Ուսուցիչներ, խոնարհվում եմ ձեր առջև:
 
Ամեն մարդ էլ... ունի սիրած ուսուցիչ,
Հանճարն անգամ... Ուսուցիչ է ունեցել:
Դուք՝ անանո՜ւն, ձեր սաները՝ անվանի: -
Ուսուցիչներ, խոնարհվում եմ ձեր առջև:
 
Ախ, շա՜տ հաճախ տառապել եք անաղմուկ,
Լույս եք ցանել, բայց հալածվել ու խաչվել:
Տիրողները՝ շքեղաշո՜ւք, դուք՝ անշո՜ւք...
Ուսուցիչներ, խոնարհվում եմ ձեր առջև:
 
Շատ դժվար էր՝ խավար դարում ձեզ համար:
Այս լույս դարում, օ՜, դժվա՛ր է առավել -
Երեխաներն ամե՛ն ինչ էլ գիտեն լավ...
Ուսուցիչներ, խոնարհվում եմ ձեր առջև:
 
Թեկուզ կյանքում ապտակել եք նաև ինձ,
Թեկուզ նաև երկուսներ եմ ստացել,
Այնուհանդերձ, այնուհանդերձ, էն գլխից -
Ուսուցիչներ, խոնարհվում եմ ձեր առջև:
 
Հողագունդը գլոբո՜ւս է հմայիչ,
Բայց ուզում են այն կործանել ու ջարդել:
Հողագնդին հարկավոր է ուսուցիչ...
Ուսուցիչներ, խոնարհվում եմ ձեր առջև:

Яндекс.Метрика