Չարդարացրի՜ քո հույսերը, մայր,
Քի՛չ եմ օգնում քեզ, քի՛չ եմ այցելում:
Եվ, այնուհանդերձ, ես գիտեմ հիմա,
Որ ներո՜ւմ ես ինձ, նաև հասկանում:
Ես գիտեմ՝ ի՛նչ էլ անեմ աշխարհում,
Էլի իմ մա՜յրն ես, չե՛ս դավի բնավ:
Իսկ, ցավոք, հաճախ այսպես է լինում.
Ումից վախենում՝ նրա՛ հետ ենք լավ...