Արամայիս Սահակյան

ԱՄԵՆԱԼԱՎ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆԸ

Զինվորը գնաց ու չեկավ ետ:

Եվ ջահել կինը լուռ համբերեց:

Երեխաները փոքր էին դեռ,

Հայրություն արեց, մեծացրեց:

Հուշարձաններ են դնում դեռ հուզված

Հիմա ամենուր հերոսներին:

Բայց խոնարհվենք այս կնոջ առաջ՝

Ինչպես լավագույն հուշարձանին...