Արամայիս Սահակյան

ԱԽ, ՄԱՅՐԵ՜Ր, ՄԱՅՐԵ՜Ր

Ախ, մայրեր, մայրեր,

Զոհերի մայրեր,

Հնարավո՞ր է

Ձեր վիշտը մարել:

Ինչի՞ համար եք

Ծնել որդիներ,

Որ այս աշխարհից

Հեռանան ջահե՞լ:

Նրանք զոհվեցի՜ն,

Հեռացա՜ն անդարձ:

Բայց թվում է ինձ,

Թե դո՛ւք եք զոհված:

Ապրում եք, սակայն

Թվում է՝ չկա՜ք:

Ախ, մայրե՜ր, մայրե՜ր,

Մայրե՜ր նահատակ...