Ցաված սիրտըս երգեր հյուսեց,
Երգեր անուշ ու տխուր,
Վիշտըս հալվեց, արցունք հոսեց,
Վճիտ, ինչպես ջինջ աղբյուր:
Հավքերի պես երգերս թռան,
Հովերի հետ գնացին,
Արցունքներըս ցողեր դառան,
Վարդի ծոցում շողացին:
Անցան օրեր - եկավ մահը,
Սառ հողի տակ քուն մտա.
Իմ արցունքով շաղաղ վարդը
Շվաք ձգեց իմ վրա:
Հովերն եկան շիրմիս վրա
Տխուր երգեր երգեցին,-
Ա՜խ, իմ անուշ, իմ վաղուցվա
Հյուսած երգերս երգեցին...