Ավետիք Իսահակյան

***

Ուրտեղ սիրուն կին կտեսնեմ, կնորանան դարդերըս.
Ու երբ անուշ երգ կլսեմ, կըխորանան դարդերըս.
Սահման չունին, դարման չունին, դադար չունին, չունին վերջ,
Ա՜խ, ծովեն` խոր, սարեն` ծանըր, իմ դարդե՜րըս, դարդերը՜ս...
 
Զառ հույսերով, անմահ սիրով ես քեզ խորունկ սիրեցի.
Աստղ ու երկինք - սերս ու սիրտըս, ոտներիդ տակ փըռեցի.
Սեր չըտվիր, ու աշխարհեն սիրտըս կըտրավ, Շո՛ւշան ջա՛ն,
Ա՜խ, զմրուխտե, ա՜խ, զմրուխտե իմ հույսե՜րըս, իմ սերըս...
 
Կարոտ կեցա կնոջ սիրուն - սրտի ոսկի արևին,
Պապակ կեցա մութ սարերին, բաշը փըրփուր նըժույգին.
Կյանքըս անցավ թևերը թափ, սիրտը կոտրած սազի պես,
Ա՜խ, մահվան պես, սև մահվան պես, իմ դարդե՜րըս, դարդերըս...

1900թ.
Ղազարապատ

Яндекс.Метрика