Ավետիք Իսահակյան

***

Շարա՜ն-շարա՜ն ամպերն եկան.
Ա՜խ, մուժն առավ իմ ճամփեն.
Ո՞ւրտից կուգամ, ո՞ւրտեղ կերթամ,
Միտքըս` շըվար, ու չիտեմ:
 
Էս ի՞նչ կըսկիծ սիրտըս ծեծկեց,
Քուրի՛կ, քեզնեն հեռու կերթամ:
Վարդի փուշը սիրտըս ծակեց,
Դարդը սըրտիս խոլոր կերթամ:
 
Սար ու ձորեր ձունն է իջեր,
Քամին պա՛ղ-պա՛ղ կըփըչե.
Ես` մենակ եմ, ես` անընկեր,
Քամին ճակտիս կըփըչե:
 
Շարա՜ն-շարա՜ն ամպերն եկան.
Ա՜խ, մուժն առավ իմ ճամփեն.
Ո՞ւրտից կուգամ, ո՞ւրտեղ կերթամ,
Միտքըս` շըվար, ու չիտեմ:

20.VI.1897թ.
Ալեքսանդրապոլ

Яндекс.Метрика