Ավետիք Իսահակյան

***

Հասակդ` սոս, քայլվածքդ` սեգ,
Քեզ սիրում եմ բյուր անգամ.
Թող համբուրեմ մազերդ մեկ-մեկ,
Մեջքիդ բոլոր փաթութ գամ:
 
Կարոտըդ ինձ խենթ դարձրեց,
Փոթորկի չափ խելագար.
Խենթ բոցերում ես ծով-ծարավ`
Թափառում եմ սար ու քար:
 
Այրվում եմ ես արևի պես,
Հուր ու կրակ եմ անշեջ,
Թող գրկիդ մեջ հոգիս տամ ես,
Սերըս քամեմ հոգուդ մեջ...

1904թ.
Թիֆլիս

Яндекс.Метрика