Ծովն ալեկոծ, սանձակոտոր,
Իր քար շրթերն է կրծում.
Ա՜խ, իմ վիշտը` մի չար ուրուր,
Սիրտս է անդուլ քըցըցում:
Գնա՛մ, գնա՜մ, կորչեմ անդարձ,
Փոթորիկի մեջ ընկնեմ,
Անդունդներին խեղճ սիրտըս տամ,
Չար ուրուրից ազատվեմ:
Թող ինձ ծովը նետե ափին,
Ափին հեռո՛ւ, հեռավո՛ր,
Սիրտըս անվիշտ` անզարթ քնիմ
Ափին մենա՛կ, մենավո՛ր...