Ավետիք Իսահակյան

***

Ինչպե՜ս կուզեմ սիրտս թաղեմ
Ծովի մռայլ, մութ խորքում.
Քեզնից հեռո՛ւ, վիշտս պահեմ
Գաղտնի տեղում` շա՛տ թաքուն:
 
Ծովը միայն վիշտս իմանա,
Ծովը շա՜տ մեծ սիրտ ունի.
Սրտանց կուլա սիրուս վրա,
Հոգու խորքից կհուզվի...

1898թ.
Օդեսա

Яндекс.Метрика