Եղնիկները լուսաբացին
Սուր ժեռերով անցկեցան,
Փրփրած լճին մեղմ նայեցին,
Լռիկ-մնջիկ անցկեցան:
Ա՜խ, իմ սերս` կանանչ-կարմիր,
Դառավ ինձի ցավ ու ցեց.
Ա՜խ, իմ կյանքս` զառ-վառ կարմիր,
Վիշտս կերավ ու մաշեց:
Ես ի՞նչ անեմ, ես ո՞ւր չքվիմ-
Ընկնիմ չոլերն ամայի.-
Երնե՜կ մեռնիմ, ու սիրտ ուտեն
Գել ու գազան ամեհի:
Ա՜խ, եղնիկներ, դադար չունեմ,
Սիրտս` կրակ վառ-վառման,
Մարդիկ կուգան, ինձ կնայեն,
Լռիկ-մնջիկ կանց կենան...