Ավետիք Իսահակյան

***

Դու գնացիր,- ես մնացի
Բյուր մարդկանց մեջ մեն-մենակ,
Սրտիս խորքում դառն լացի,
Խավարն իջավ կըրծքիս տակ:
 
Թափառում եմ փողոց-փողոց
Այս ծովածուփ քաղաքում.
Զսպված ցավից` շրթներս խոց,
Եվ աստղ չկա իմ հոգում...

1900թ.
Փարիզ

Яндекс.Метрика