Ավետիք Իսահակյան

***

Ամեն ինչ ունայն, երազ անցավոր,

Աստղ էլ որ լինես` պիտ հանգչիս մի օր:

Ոչինչ է մարդը` փոշի փոշու մեջ,

Իր ցավը, սակայն, տիեզերքից մեծ:

09.XI.1947թ.
Երևան