Վահագն Դավթյան

***

Մի փոշոտ, փափուկ ճամփա,
Փշատի փոշոտ ծառեր,
Մի կապո՜ւյտ, կապո՜ւյտ երկինք
Ու արև, արև, արև...
 
Կատարին` լույսից շիկնած
Մի թեթև ամպի ծվեն,
Արարատ լեռն է ցոլում`
Նյութեղեն - աննյութեղեն...
 
Ուխտավոր հոգնած մի հով
Անցնելով բարդուց բարդի,
Գնում է, ծունկի իջնում
Խորանում Արարատի:
 
Մի փոշոտ, փափուկ ճամփա,
Փշատի փոշոտ ծառեր,
Մի կապո՜ւյտ, կապո՜ւյտ երկինք
Ու արև, արև, արև...
 
Հովի հետ այդ ուխտավոր
Անցնելով բարդուց բարդի,
Ուզում ես գնա՜լ, գնա՜լ
Ու փարվել Արարատին...

1962թ.

Яндекс.Метрика