Վահագն Դավթյան

ՃՆՃՂՈԻԿԸ

Ծիծառնակի մասին այնքան
Լավ երգեր կան գրված.
Ես ինքս էլ եմ հազար անգամ 
Փառաբանել նրանց:
 
Բայց երբ աշնան քամին սուլեց,
Ամառն իր հետ տարավ,
Նրանք թողին բներն իրենց 
Ու չվեցին հարավ։
Նրանք դժգոհ հեռու թռան՝
Որոնելու նոր սեր
Ու չուզեցին ինձ հետ ձմռան
Ձյունն ու ցուրտը կիսել:
 
Բայց դու, իմ հեզ, խիզախ թռչնակ,
Չվախեցար ձյունից,
Չչվեցիր ափերը տաք,
Քո հայրենի բնից:
 
Գուցե հիմա դու չես գտնում
Ոչ մի փշուր, հատիկ,
Ու դողում են, դողում ցրտից
Քո ոտքերը բոբիկ:
 
Սակայն դու ես մարդկանց համար
Գարնան երգը երգում,
Թեկուզ և չես փառաբանված 
Ինքդ ոչ մի երգում:

1955թ.

Яндекс.Метрика